DE ZWARTE LIJST VAN MICHEL SZULC KRZYZANOWSKI

Eind jaren negentig kondigde Michel Szulc Krzyzanowski – een belangrijk kunstenaar maar controversieel mens – zijn vertrek uit Nederland aan. In het afscheidsinterview dat ik met hem maakte voor het vakblad De Fotograaf verklaarde hij onder meer dat hij het nu wel gezien had in Amsterdam en weer nieuwe inspirerende contacten zocht in het Spaanse kunstenaarsdorp Cadaques. En passant veegde Michel – volstrekt niet gehinderd door enige zelfkritiek – ook de vloer aan met de gehele Nederlandse fotowereld. Zo was Rineke Dijkstra een kloon van August Sander en was Hans Aarsman ook een na-aper. Op mijn vraag of er misschien nog iemand was die wel deugde, bleef het even stil. ‘Ja, Suzanne Dechert van de Melkweg Galerie’. Niet geheel toevallig had de fotograaf kort tevoren nog een tentoonstelling bij haar gehad. In juni 2006 kwam ik Michel weer tegen, waarbij ik hem herinnerde aan het bewuste interview en dat Suzanne Dechert voor hem de enige was die door de beugel kon. ‘Maar zij staat nu ook op mijn zwarte lijst!’, riep Michel fanatiek uit. Suzanne zou hem namelijk aanvankelijk hebben toegezegd zijn tentoonstelling The Most Beautiful People Of The World te willen exposeren. Maar zag er van af, vanwege een te grote witte rand om de monumentale foto’s. ‘Ja,’ herhaalde Michel dwingend, ‘je kunt haar dus ook op mijn zwarte lijst zetten!’

11th februari 2014 at 12:43Aloys Ginjaar